Bağdat, 1991. Birinci Körfez Savaşı’nın ortasında, genç bir Iraklı kız, bir hava saldırısı sığınağında komşularıyla bir araya gelir ve orada Nadia ile tanışır. İki kız çabucak dost olurlar ve birlikte savaşın parçalamadığı hayallerini, umutlarını, arzularını ve ilk aşklarını paylaşacakları bir dünyanın hayalini kurarlar. Fakat yaşları ilerledikçe ve bombalar düşmeye devam ettikçe, uluslararası yaptırımlar kendini gösterir ve arkadaşları ülkeden kaçmaya başlar. Kızlar hayatlarının bir daha asla eskisi gibi olmayacağı gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalırlar. Shahad Al Rawi’nin bu dokunaklı ilk romanı, gözlerinizin önünde yavaş yavaş yok olan bir şehirde büyümenin nasıl bir şey olduğunu ve çocukların en zor zamanlarda bile nasıl en büyük direnci gösterebileceğini ortaya koyarak okuyuculara sadece televizyondan tanıdıkları bir dünyanın iç yüzünü gösteriyor.