Çocuğun ne dediği değil de, ne demek istediğini anlayanlar onunla her zaman anlaşabilir. Herhangi bir konudaki bilgi eksikliği nasıl ki o konuyu zorlaştırıyorsa, annelik babalık konusundaki pedagojik bilgi eksikliği de anneliği ve babalığı zora sokmaktadır. Bu durum her işin doğasında olan değişmez bir kuraldır. Diğer taraftan hakkında belirli bir düzeyde bilgi sahibi olunan bir konuda yapılan uygulama hataları insanda, o işin zor olduğu algısını geliştirebilmektedir. Bu nedenledir ki çocuk yetiştirme konus

Biliyoruz ki anneler babalar, çocukları üzerinde bilmeden hata yapmaya devam ettikleri sürece o çocukların duygu dünyaları, sosyal ilişkileri, seçtikleri hedefler sorunlarla dolu olur. Çocukların psikolojileri hayata, dünyaya ve topluma uyum sağlamaya hiç uygun olmaz. Diğer taraftan çocuklara tesir edebilecek, onları olumlu etkileyebilecek, onların yaşamlarını kolaylaştırabilecek en önemli kaynak ebeveynleri ve içinde bulundukları yuvalarıdır. Her konuda olması gerektiği gibi çocuk ve aile konularında da ba

Sevilmekten mutlu olmayan çocuk, duygu dünyası zarar görmüş çocuktur. Çocuklar bizlerle aynı dünyada yaşar fakat bizlerle aynı gözle dünyaya bakmazlar. Çocuğunuzla yaşadığınız problemlerin hemen hemen hepsi onu ve dünyasını tanıyamamaktan kaynaklanır. Bu hususta birçok ebeveynin endişesi ve üzüntüsü benzerdir. Çocuk içinde kodlanmış olan ve bizim göremediğimiz, bilemediğimiz ve farkına varamadığımız kendisine has yöntemleriyle kendini hayata hazırlar. O zaman biz kim oluyoruz? Bizler, onun kendi yöntemler

Çocuk yetiştiren bir anne, önce kendi ruhunu yetiştirebilmelidir. Çocuk bakan bir anne, önce kendi ruhuna bakabilmelidir. Çocuğuna sahip olmak isteyen bir anne, önce kendi ruh sağlığına sahip olabilmelidir. Çocuğunu okutmak isteyen bir anne, önce kendisi "hayatı" okuyabilmelidir. Çocuğundan beklediği hâlleri önce kendinde bulabilmelidir. Çocuğunda görmek istediği özellikleri önce kendinde görebilmelidir. Annelik, kadın ruhunun temel gıdasıdır. Kadın bu gıdayı ancak eş desteğiyle sağlıklı bir şeki